نام علمی : .Hibiscus Rosa - sinensis L
نام انگلیسی: Rose de Chine
نام فارسی: درخت ختمی چینی
درخت ختمی چینی، درختچه ای با برگ های بیضوی - نوک تیز و کناره دندانه دار است. درخت ختمی چینی زیبایی زیستی و دارای برگ های لوب دار و دانه دار منتهی به دم برگی به حالت آویخته بر روی ساقه است.گل های درشت قرمز و زیبای درخت ختمی چینی در کناره برگ ها و بر روی دم گل درازی به حالت منفرد واقع است. در قاعده کاسه گل آن ۵ - ۷ براکته نوک تیز به طول نصف کاسبرگ ها دیده می شود .از داخل جام گل آن مجموعه پرچم ها به صورت میله باریکی به سمت خارج راه می یابد که طول آن زیادتر از لوله جام است. واریته های متعددی با گل های کم پر یا پرپر از آن وجود دارد.در درخت ختمی چینی،کاسبرگ ها تدریجاً در طی دوران ،نمو گوشت دار می گردند، رنگ قرمز مایل به قهوه ای پیدا می کنند و در اطراف ،تخمدان حتی پس از خشک شدن و یا از بین رفتن گلبرگ ها نیز باقی می مانند. به طوری که ،تخمدان وضع محصور در بین قطعات کاسه گل را پیدا می کند. میوه درخت ختمی چینی به صورت ،پوشینه ۵ خانه به طول ۲-۳ سانتیمتر و واقع در بین کاسبرگ های پایا است.
خواص درمانی درخت ختمی چینی
غنچه های درخت ختمی چینی اثر قابض دارد و در رشد جنین موثر است. ریشه اش سرفه را رفع می کند. گل های آن نرم کننده است و دم کرده گلبرگ های آن به عنوان مایعی مسکن و خنک کننده به بیماران تب دار داده می شود. ضمناً در استعمال خارج از گل ها جهت رفع التهاب استفاده می شود. جوشانده گل ها در مصارف داخلی جهت رفع سرفه و نزله های برونشی بکار می رود. از بین گونه های درخت ختمی چینی، بعضی انواع گونه های آن که در ایران پرورش می یابند و یا به حالت وحشی می رویند مبادرت می شود.در چین و نواحی دیگر از گل های آن جهت رفع سرفه و ناراحتی سینه استفاده می شود. برگ های آن در استعمال خارج اثر ضد التهاب دارد.برگ های آن جهت رفع اگزمای اطفال بکار می رود.
محل رویش درخت ختمی چینی
منشاء اصلی درخت ختمی چینی، چین بوده از آنجا به نواحی دیگر راه یافته است در ایران پرورش می یابد.درخت ختمی چینی در نواحی شمالی ،ایران ،گرگان ،آذربایجان ،فارس،تبریز، کرمان، خراسان پرورش می یابد.
منبع: کتاب گیاهان دارویی تالیف دکتر علی زرگری انتشارات دانشگاه تهران، 1390، جلد.1 ص 383
شرکت وینا تولید کننده و توزیع کننده محصولات طبیعی از گیاهان دارویی با همکاری پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی، واقع در پارک علم و فناوری البرز