خواص درمانی گیاه شب بو

گیاه شب بو، گیاهی است زینتی و به ارتفاع ۳۰ تا ۷۰ سانتیمتر که به علت دارا بودن گل های زیبا و معطر در نواحی مختلف پرورش می یابد. رنگ گل های آن، زرد یا زرد مایل به قهوه ای است ولی امروزه بر اثر پرورش زیاد، نژادهای مختلف از آن بدست آمده است. شب بو، برگ های ساده، باریک و نوک تیز و پوشیده از تارهای فراوان دارد بطوری که بعلت پوشیده بودن از این تارها، به رنگ سبز روشن جلوه می کند. میوه آن به شکل خورجین و پوشیده از تارهای کوتاه است.

زنبور عسل به علت وجود نوش فراوان در گل، علاقه مفرط بدان دارد.

گیاه شب بو

در زمان بقراط و همچنین بعد از او در قرن اول میلادی توسط دیوسکورید به عنوان قاعده آور از آن استفاده بعمل می آمده، به مصارف زخم بندی و التیام جراحات می رسیده است. در زمان های بعد، مصرف آن تدریجاً به علت ناراحتی های قلبی و عوارض دیگر که بوجود می آورد، متروک گردید و اگر کم و بیش نیز مورد استفاده قرار می گرفت، نهایت احتیاط از نظر عدم بروز عوارض مذکور بعمل می آمد.

شب بو به علت دارا بودن ماده سمی کیرانتین، داروئی است خطرناک که مصرف آن، امکان بروز پیش آمدهای خطرناک را بوجود می آورد. خطر مصرف گل های آن کمتر از سایر اعضای گیاه است. امروزه با توجه به خطراتی که این گیاه پیش می آورد، مصرف آن حتی در طب عوام متروک گردیده است. شب بو گیاهی است زینتی و نژادهای مختلف آن در ایران پرورش می یابد.