خواص درمانی گیاه خردل سیاه

گیاه خردل سیاه، گیاهی دارویی با خواص دارویی فراوان است، گیاه خردل سیاه، گیاهی است علفی، یک ساله، به ارتفاع 5/0 تا ۱٫۵ متر که مشابه خردل سفید در منطقه وسیعی از کره زمین مانند غالب نواحی اروپا، افریقای شمالی، هند، نواحی جنوبی سیبری، قفقاز و ایران به حالت وحشی می روید و بعلاوه در وسعت های پهناوری پرورش می یابد.

از مشخصات گیاه خردل سیاه این است که ساقه اش، رنگ سبز مایل به آبی دارد و قسمت تحتانی گیاه نیز پوشیده از کرک است. پهنک برگ آن بریدگی هائی کمتر از خردل سفید دارد. گل هایش به رنگ زرد و دارای بوی مخصوص (بوی کومارین) است و اگر از مزرعه کشت آن، هنگامی که گیاه دارای گل است عبور نمایند، بوی ناراحت کننده ای از نظر تنفس به مشام می رسد. میوه آن به طول ۱٫۵ تا ۲٫۵ سانتیمتر (کوچکتر از میوه خردل سفید) و منتهی به منقاری نازک و کوتاه به طول ۲ تا ۳ میلیمتر است و بعلاوه از مشخصات آن این است که به خلاف میوه خردل سفید، حالت تقريباً چسبیده بر روی ساقه دارد. درون میوه آن، دانه هائی به رنگ قرمز تیره به قطر یک میلیمتر (کوچکتر از دانه خردل سفید) جای دارد که هر یک بطور متوسط به وزن 5/1 تا ۲ میلیگرم است. زنبور عسل نوش کافی از آن بدست می آورد.

قسمت مورد استفاده گیاه خردل سیاه دانه آن است که فاقد بو ولی دارای طعمی است که ابتدا کمی تلخ می باشد ولی بعداً تند و سوزاننده می گردد. دانه خردل سیاه اگر در آب قرار گیرد متورم شده ایجاد لعاب می نماید. اگر با اسیدها، قلیائیات، الكل قوی و آب جوش در ظرفی سائیده شود، بوئی از آن استشمام نمی شود ولی با آب سرد ایجاد امولسیونی به رنگ زرد با بوئی قوی می نماید که باعث تحریک مخاط ها و جریان اشک می گردد.

گیاه خردل سیاه دارای اثر آرام بخش است که در نتیجه باعث بهبود سردردهای میگرنی می شود. می توان از دانه خردل سیاه به عنوان مسکن برای درمان دردهای رماتیسمی مزمن یا دردهای عضلانی و به عنوان یک گیاه دارو استفاده کرد. استفاده بیش از حد از دانه خردل سیاه می تواند بروز مشکلات تنفسی، اسهال، خواب آلودگی، نارسایی قلبی، کما و مرگ فرد را باعث شود.

محل رویش این گیاه آذربایجان: دیلمان و خسرو، جنوب ایران: مکران و نیک شهر است.