نام علمی : .Rhamnus zizyphus L
نام انگلیسی: Jujube tree
نام فارسی: درخت عناب
درخت عناب، درختچه ای به ارتفاع ۲ تا ۸ متر و دارای ساقه هایی خاردار بر دو نوع متفاوت یکی باریک و کشیده و دیگری ناهموار و کج و معوج است. برگ های درخت عناب، زیبا، کوچک، بی کرک، شفاف، متناوب و واقع در دو طرف شاخه ها دندانه دار و شامل ٣ رگبرگ طولی است. گل های درخت عناب کوچک با دمگل کوتاه به رنگ سبز مایل به زرد و مجتمع به صورت دسته های کوچک در کناره برگ ها دارد.میوه درخت عناب که عناب نامیده می شود، به صورت شفت به رنگ مایل به قرمز شفاف (پس از رسیدن) به بزرگی یک زیتون و خوراکی است. بوی میوه عناب ضعیف و طعمش لعابی و کمی شیرین و مطبوع است. درخت عناب در منطقه وسیعی از ایران تا ژاپن می روید. بعضی از نژادهای درخت عناب نیز عاری از خار است.
خواص درمانی درخت عناب
میوه عناب به حالت تازه مانند میوه های دیگر مصرف می شود و اثر ملین(درمان یبوست) دارد. مصرف آن چون هیچ گونه تحریکی در دستگاه هضم ایجاد نمی کند از این جهت برای اشخاصی که دستگاه هضم حساس دارند، مناسب است.میوه عناب در مصارف پزشکی به صورت خشک مصرف می گردد. جوشانده میوه عناب در آب یا شیر اثر ملین، آرام کننده و ضد نزله دارد، ضمناً به طور خفيف ادارار را زیاد می نماید(جهت دفع سنگ کلیه استفتده می شود). از جوشانده مخلوط، عناب، انجیر، خرما و کشمش به عنوان داروی مفید برای درمان بیماری های سینه در طب عوام استفاده به عمل می آید. استفاده از عناب در طب عوام هنوز هم به عنوان نرم کننده سینه بین مردم معمول است. چوب درخت عناب دارای تانن فراوان و اثر قابض(ایجاد یبوست) است. در منبت کاری نیز از چوب درخت عناب استفاده به عمل می آورند.
محل رویش درخت عناب
درخت عناب به حالت نیمه خودرو و پرورش یافته در نواحی شمالی ایران، گرگان، گیلان، خراسان، کاشمر، زیرک آباد (باغ حاج اولیایی)، کاشمر (رویا زرگری)، بلوچستان، بندر عباس، کرمان در ارتفاعات ۲۰۰۰ متری، شیراز و اطراف آن، سیستان در زابل و غیره می روید.
منبع: کتاب گیاهان دارویی تالیف دکتر علی زرگری انتشارات دانشگاه تهران، 1390، جلد.1 ص 619
شرکت وینا تولید کننده و توزیع کننده محصولات طبیعی از گیاهان دارویی با همکاری پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی، واقع در پارک علم و فناوری البرز