درمان آلزایمر غیرفعال سازی آنزیم zDHHC با اسپری بینی

محققان در حال بررسی یک اسپری بینی هستند که هدف آن مهار آنزیم zDHHC (آنزیم مرتبط با آسیب های مغزی در بیماری آلزایمر) است. آن ها روشی جدید و امیدوارکننده را معرفی کرده اند که می تواند از طریق اسپری بینی به مهار این آنزیم کمک کند.

آنزیم zDHHC چیست؟

آنزیم S-acyltransferase، که با نام zDHHC نیز شناخته می شود، یک آنزیم کلیدی در فرایند پالمیتویلاسیون پروتئین هااست. این آنزیم در تنظیم پروتئین های مرتبط با عملکرد سیناپس ها و انتقال سیگنال های عصبی نقش حیاتی دارد. اختلال در فعالیت آنزیم zDHHC می تواند به تخریب سیناپس ها و کاهش توانایی انتقال سیگنال های نورونی منجر شود که از ویژگی های بارز بیماری های نورودژنراتیو نظیر آلزایمر است.

آنزیم zDHHC و بیماری آلزایمر

در این مطالعه که توسط محققان دانشگاه کاتولیکا رم و بنیاد بیمارستان آگوستینو انجام شد، محققان متوجه شدند که مغز بیماران آلزایمر، پس از مرگ حاوی مقادیر زیادی از آنزیم S-acyltransferase است. همچنین دریافتند که افزایش این آنزیم با کاهش عملکرد شناختی و زوال مغزی در بیماران آلزایمری ارتباط دارد.
zDHHC ها ممکن است به عنوان اهداف درمانی جدید برای کاهش آسیب های مغزی و بهبود عملکرد شناختی در بیماران آلزایمری مورد استفاده قرار گیرند. توسعه مهارکننده ها یا تنظیم کننده های اختصاصی این آنزیم می تواند راهکاری برای پیشگیری یا درمان این بیماری باشد. از این رو تمرکز بر zDHHC ها به عنوان اهداف درمانی جدید برای کاهش آسیب های مغزی و بهبود عملکرد شناختی در بیماران آلزایمری می تواند راهگشای توسعه داروها و روش های درمانی مؤثر باشد که فرآیندهای تخریبی مغز را مهار کرده و کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشد.

درمان آلزایمر با اسپری بینی

با توجه به تحقیقات انجام شده و شناخت عملکرد آنزیم zDHHC، پژوهشگران روشی جدید و امیدوارکننده را معرفی کرده اند که می تواند از طریق اسپری بینی به مهار این آنزیم کمک کند و منجر به بهبود عملکرد مغزی در مبتلایان به آلزایمر شود.

آلزایمر دیابت نوع ۳

پروفسور فوسکو توضیح می دهد که مقاومت به انسولین در دیابت نوع ۲، باعث کاهش فعالیت آنزیم های zDHHC می شود که فرآیند S-palmitoylation را تنظیم می کنند. این اختلالات در طولانی مدت به تخریب اتصالات سیناپسی و زوال شناختی منجر می شوند. به همین دلیل، برخی پژوهشگران آلزایمر را به عنوان دیابت نوع ۳ معرفی می کنند، چرا که مقاومت به انسولین در مغز، نقش کلیدی در شروع و پیشرفت این بیماری دارد. در واقع این یافته ها نشان می دهد که مشکلات متابولیکی، به ویژه مقاومت به انسولین، می توانند نقشی اساسی در شروع و پیشرفت آلزایمر داشته باشند. به عبارتی، اکنون درک ما از آلزایمر به سمت شناخت ارتباط آن با اختلالات متابولیکی رفته است.

دکتر فرانچسکا ناتاله، نویسنده اصلی این مطالعه، می گوید: «یافته های ما نشان می دهد که در مدل های حیوانی آلزایمر، هم مهار دارویی و هم مهار ژنتیکی فرآیند S-palmitoylation پروتئین ها می تواند از تجمع پروتئین های مضر در نورون ها جلوگیری کرده و شروع و پیشرفت زوال شناختی را به تأخیر بیندازد.»

در آزمایش هایی که روی موش های دستکاری شده ژنتیکی برای شبیه سازی بیماری آلزایمر انجام شد، محققان با استفاده از داروی آزمایشی اسپری بینی به نام «۲-بروموپالمیتات»، آنزیم های zDHHC را غیرفعال کردند. این روش با موفقیت از تخریب عصبی جلوگیری کرد، علائم را کاهش داد و حتی طول عمر حیوانات را افزایش داد. پروفسور گراسی می گوید: «در حال حاضر هیچ دارویی وجود ندارد که به طور انتخابی آنزیم zDHHC7 را مسدود کند و ۲-بروموپالمیتات دقت کافی را ندارد». این بدین معنی است که ۲-بروموپالمیتات هنوز برای درمان انسانی ایده آل نیست، زیرا نمی تواند به طور انتخابی فقط آنزیم zDHHC7 را هدف قرار دهد. با این حال، رویکردهای جدیدی که احتمالاً بتوان آن ها را برای درمان انسان ها استفاده کرد، آزمایش خواهند شد. این رویکردها شامل پچ های ژنتیکی یا پروتئین های مهندسی شده ای هستند که می توانند بر فعالیت آنزیم های zDHHC تأثیر بگذارند.

ترجمه توسط
گروه وینا فارما