آیا آلرژی از بین می رود ؟

میلیون ها نفر در سراسر جهان با علائم آزاردهنده آلرژی دست و پنجه نرم می کنند. عطسه های پی در پی، آبریزش بینی و خارش چشم ها، زندگی روزمره را مختل کرده و کیفیت زندگی افراد را کاهش می دهد. آلرژی مدت ها است که دانشمندان را متحیر کرده است.اما آیا روزی خواهد رسید که بتوانیم به طور کامل از شر آلرژی خلاص شویم؟ خبر خوب این است که دانشمندان به کشفی نزدیک شده اند که شاید این رویا را به واقعیت تبدیل کند.

آلرژی چیست 

آلرژی یا حساسیت، واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به مواد بی ضرری است که در محیط اطراف ما وجود دارند. این مواد که آلرژن نامیده می شوند، می توانند شامل گرده گیاهان، شوره حیوانات خانگی، گرد و غبار، برخی غذاها، نیش حشرات و داروها باشند. وقتی فردی به ماده ای آلرژی دارد، سیستم ایمنی بدن او به اشتباه این ماده را به عنوان یک تهدید برای سلامتی تشخیص می دهد. در نتیجه، بدن آنتی بادی هایی تولید می کند که برای مبارزه با این ماده مهاجم آزاد می شوند و در پی آن، علائم آلرژی بروز پیدا می کنند.

دلیل تکرارشدن آلرژی

در گذشته تصور دانشمندان بر این بود که سلول هایی که باعث واکنش آلرژیک می شوند، برای مدت کوتاهی فعال هستند و بعد از بین می روند. عمر کوتاه این سلول ها توضیح اینکه چرا آلرژی ها سال ها یا حتی یک عمر باقی می مانند را سخت می کرد.
دانشمندان اخیراً کشف مهمی انجام داده اند که می تواند دلیل ماندگاری برخی آلرژی ها را توضیح دهد. تحقیقات جدید نشان داده اند که در بدن ما نوعی سلول خاص به نام "سلول حافظه" وجود دارد که می توانند آلرژی را برای مدت طولانی در بدن نگه دارند. به زبان ساده، این سلول ها دلیل ماندگاری بعضی آلرژی ها هستند، چون برخلاف تصور قبلی، آنها برای مدت طولانی در بدن باقی می مانند و کار خود را ادامه می دهند.

درمان آلرژی

این کشف می تواند به دانشمندان کمک کند تا در آینده راهی برای کاهش علائم آلرژی یا حتی درمان کامل آن پیدا کنند. با شناسایی و هدف قرار دادن سلول های حافظه B، ممکن است بتوان شدت و مدت زمان آلرژی ها را کاهش داد یا حتی آن ها را به طور کامل درمان کرد.

پادتن ها و نحوه عملکرد آن ها

پادتن ها یا ایمونوگلوبولین ها، پروتئین هایی هستند که توسط سیستم ایمنی بدن تولید می شوند و نقش کلیدی در دفاع در برابر عوامل بیماری زا مانند باکتری ها، ویروس ها و مواد خارجی ایفا می کنند. این پادتن ها مانند سپاهی از سربازان آموزش دیده عمل می کنند که به محض تشخیص مهاجم، به مقابله با آن برمی خیزند.  پادتن ها انواع مختلفی دارند که هر کدام وظیفه خاصی را بر عهده دارند.
دو نوع مهم از پادتن ها عبارتند از:

• IgG (ایمونوگلوبین G)

• IgE (ایمونوگلوبولین E)

IgG (ایمونوگلوبین G)

این پادتن، معمولاً برای مبارزه با عفونت ها مانند ویروس ها و باکتری ها تولید می شود. دارای سلول های خاطره است ، پس از اولین مواجهه با یک عامل بیماری زا، برای مدت طولانی در بدن باقی می ماند.

IgE (ایمونوگلوبولین E)

در واکنش به مواد حساسیت زا (آلرژن ها) تولید می شود. این سلول ها عمر کوتاهی دارند و با آزادسازی هیستامین و سایر مواد شیمیایی علائم آلرژی را ایجاد می کنند.

دلیل تکرارشدن واکنش های آلرژیک

سلول های حافظه که معمولاً در پاسخ به عفونت ها و سموم به تولید آنتی بادی IgG می پردازند، در مواجهه با آلرژن ها به اشتباه به سلول های تولیدکننده IgE تبدیل می شوند. این تبدیل نادرست منجر به تشکیل خاطرات ایمنی در بدن می شود که موجب بروز واکنش های آلرژیک شدیدتر در مواجهات بعدی با همان آلرژن ها می گردد. در حقیقت، این سلول های حافظه به جای پاسخ به عوامل بیماری زا، به آلرژن های بی ضرر واکنش نشان می دهند و در هر بار مواجهه، شدت واکنش ایمنی بدن بیشتر می شود.

راه های درمان آلرژی

با پیشرفت های اخیر در زمینه ایمونولوژی و زیست شناسی مولکولی، دانشمندان به درک عمیق تری از مکانیسم های ایجاد آلرژی دست یافته اند. این دانش، امکان توسعه درمان های جدید و مؤثرتری را فراهم کرده است. روش های پیشنهادی به شرح زیر می باشند:

1. دستکاری سلول های حافظه سلول های حافظه  مسئول ذخیره سازی واکنش های ایمنی به محرک های خاص هستند. با تغییر این سلول ها می توان سیستم ایمنی را به گونه ای تنظیم کرد که پاسخ های آلرژیک کاهش یابد.

2. تبدیل سلول های حافظه: ممکن است بتوان سلول های حافظه را به سلول های دیگری تبدیل کرد که واکنش آلرژیک ایجاد نکنند

3. ایجاد واکسن های آلرژی واکسن های آلرژی با هدف آموزش سیستم ایمنی بدن برای تحمل آلرژن ها طراحی شده اند. این واکسن ها حاوی مقادیر کمی از آلرژن هستند که به تدریج به بدن تزریق می شوند. هدف این است که سیستم ایمنی بدن به جای ایجاد واکنش شدید، به این آلرژن ها به عنوان یک تهدید کم اهمیت نگاه کند. واکسن های آلرژی می توانند به درمان طولانی مدت و حتی درمان قطعی آلرژی کمک کنند.

این روش ها و پیشرفت ها امیدواری برای درمان آلرژی ها در آینده نزدیک را افزایش داده و می توانند به بهبود کیفیت زندگی میلیون ها نفر که از این مشکلات رنج می برند، کمک کنند.اما هنوز راه زیادی تا درمان قطعی آلرژی باقی مانده است و تحقیقات بیشتری برای توسعه درمان های ایمن و مؤثر مورد نیاز است.